Έλεγε ο Πάρις Ταβελούδης παραμύθια; Σίγουρα. Πρώτα απ' όλα με το όνομά του, το απατηλό, που καθόλου δεν μοιάζει με ψευδώνυμο και που τόσα σχόλια έχει προκαλέσει.

Μετά, στις συνεντεύξεις του, όπου παρουσίαζε, με ελαφρότητα, στην Τέχνη, γενικά, ως παιχνίδι και τη δική του τέχνη, ειδικά, ως ανάξιο λόγου πάρεργο. Ύστερα, στα μυθιστορήματα και τα διηγήματά του, όπου παρεμβάλλονται παραμυθένιες (και όχι πάντα ευχάριστες) ιστορίες, για μικρούς και μεγάλους αναγνώστες.

Ένα δείγμα αυτών των ιστοριών παρουσιάζουμε εδώ. Ένα δείγμα, όμως, που άλλοτε φανερώνει τον αληθινό Πάρι Ταβελούδη και άλλοτε, ή την ίδια στιγμή, αποκαλύπτει το πόσο σοβαρά αντιμετώπιζε το πάρ-εργό του, ενώ, κάθε φορά, προδίδει την πίστη του στη λογοτεχνική παραμυθία.