Η ψυχαναλυτική πρακτική των τελευταίων χρόνων ανακαλύπτει νέους ασθενείς. Πέρα από τις κλασικές μορφές, την υστερία ή την ιδεοψυχαναγκαστική νεύρωση, ο ναρκισσιστικές πληγές, οι κίνδυνοι ψύχωσης, τα ψυχοσωματικά συμπτώματα δείχνουν όλα μια ιδιαίτερη δυσκολία αναπαράστασης. Αυτό το σύνολο μελετών θέτει ένα άμεσο ερώτημα που αποκαλύπτει όχι μόνο μια επείγουσα θεραπευτική ανάγκη, αλλά και ένα πρόβλημα πολιτισμού.