Η πρόσφατη κρίση στις σχέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Οικουμενικό Πατριαρχείο έκανε φανερή την προβληματική βάση πάνω στην οποία στηρίζονται οι σχέσεις αυτές. Αυτό φαίνεται καθαρά αν κανείς παρακολουθήσει ιστορικά τη διαδρομή τους. Τότε θα διαπιστώσει ότι η κρίση αυτή είχε και την προϊστορία της και στην ουσία ξεκινά από τον 19ο αιώνα κι απλώς επαναλαμβάνεται κατά καιρούς με διάφορες αφορμές.
Στο βιβλίο αυτό γίνεται μια λεπτομερής παρουσίαση των γεγονότων, ώστε ο αναγνώστης να κατανοήσει τα όσα συμβαίνουν στην Εκκλησία και κυρίως την πολλαπλότητα του προβλήματος. Ο συγγραφέας παρακολουθεί τις σχέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Οικουμενικό Πατριαρχείο από τη βυζαντινή περίοδο, την επανάσταση και τα πρώτα χρόνια του ελεύθερου ελληνικού κράτους, τότε που η Εκκλησία της Ελλάδος ανακηρύχθηκε πραξικοπηματικά αυτοκέφαλη. Ακολούθως προχωρεί στην επίσημη αναγνώριση του αυτοκεφάλου της και καταγράφει τα γεγονότα που διαμόρφωσαν το σημερινό καθεστώς της. Χωρίς να κατατρίβεται με ανούσιες λεπτομέρειες κατορθώνει να δίνει στο βιβλίο του μορφή συναρπαστικού αναγνώσματος και να προσελκύει το ενδιαφέρον του αναγνώστη σε μια πολύ σημαντική πτυχή της σύγχρονης ιστορίας.
Το ενδιαφέρον του εστιάζεται σε πέντε σημαντικά γεγονότα, σε πέντε σταθμούς, που χαρακτηρίζουν και ταυτόχρονα ερμηνεύουν το πρόβλημα, το οποίο μπορεί στις μέρες μας να πήρε μεγάλη δημοσιότητα, δεν είναι όμως κάτι το μεμονωμένο και το αυθύπαρκτο.