Στις δεκατρείς ιστορίες του βιβλίου αποκαλύπτεται ένας κόσμος που άλλοτε χτίζεται από υλικά της καθημερινότητας κι άλλοτε από υλικά ονείρου.

Η συγγραφέας μας οδηγεί σε δρόμους, στενούς και σκοτεινούς, που κάποτε φοβηθήκαμε να παραδεχτούμε ότι διαβήκαμε, αλλά σήμερα -κουμπότρυπες κι εμείς που ψάχνουν τα κουμπιά τους- αποδεχόμαστε, αμαχητί ή όχι, όλα όσα μας είχαν κάποτε καθορίσει.

Τα πρόσωπα των ιστοριών του βιβλίου περνούν μέσα από ένα βαθύ παρελθόν για να αναδυθούν πιο δυνατά και πιο αποφασισμένα να κλείσουν ανοιχτούς λογαριασμούς.

Άλλοτε τους βγαίνει σε καλό κι άλλοτε ζουν στην ίδια τους τη μάταιη περιδίνηση, που κρύβει μέσα της φόβους και ανομολόγητα λάθη και μαζί πάθη.

Γυναίκες, νεαρά κορίτσια και ώριμοι άνδρες περιδιαβαίνουν τις ιστορίες αυτές προσπαθώντας να βρουν μια κάποια άκρη στο παρόν τους, με ένα κοινό στοιχείο: τα άκρα στα οποία βασίζονται.
Τα άκρα όμως για τον καθένα έχουν άλλη δυναμική.
Εκεί ακριβώς κρύβεται το μυστικό:

Στη συνειδητοποίηση της ορμητικότητας των άκρων που έχουν οι ήρωες επιλέξει, αποδεικνύοντας ότι δεν έχει σημασία το πόσο μπορείς αλλά το να μπορείς όσο χρειάζεται.