Ένα νησί αποκλείεται από τον υπόλοιπο κόσμο πέντε μήνες το χρόνο.
Μια βιβλιοθήκη κληροδοτείται από τον μεγιστάνα του νησιού, τον μεγάλο ευεργέτη, ο οποίος με ύποπτο τρόπο το έσκασε όσο ήταν ακόμα νέος και έφυγε στην Αμερική για να φτιάξει την τύχη του. Ένας δήμαρχος συνωμοτεί με την βιβλιοθηκονόμο, για να αρχίσουν να διαβάζουν οι νησιώτες βιβλία. Ένας πρώην αναρχικός έχει βρει καταφύγιο στο νησί και στην καθημερινότητα του οικογενειακού μπακάλικου. Και στη μέση οι κάτοικοι του νησιού που έχουν να αντιμετωπίσουν τον πεντάμηνο αποκλεισμό μαζί με τις επιπτώσεις του διαβάσματος. Θα μπορέσει να επιβιώσει το νησί και η βιβλιοθήκη αυτό το χειμώνα;

Η Μαρία Σούμπερτ γράφει με χιούμορ, αποκαλύπτοντας μέσα από τους διαλόγους τους χαρακτήρες του βιβλίου της. Η αφήγηση είναι συμβολική: το νησί δεν είναι παρά μικρογραφία μια κρίσης: οικονομικά προβλήματα, απαισιοδοξία, αδιέξοδο, διαφθορά, φασισμός και προβλήματα με τους μετανάστες που αναζητούν μια καλύτερη ζωή. Η Σούμπερτ προσεγγίζει τους χαρακτήρες της μέσα από μια βαθιά συμπαθητική οπτική γωνία και προτείνει πως μια κρίση μπορεί να γίνει δημιουργική και να οδηγήσει τους ανθρώπους σε μια αλλαγή -ακόμα και όταν οι ίδιοι είναι στην αρχή διστακτικοί.