Ο "Οδηγός για κλινική εξέταση" απευθύνεται σε νέους γιατρούς και φοιτητές της Ιατρικής και γράφηκε για να τους βοηθήσει στην εκμάθηση ειδικών μεθόδων εξετάσεως, στην εκτίμηση της καταστάσεως της υγείας των ασθενών και στη διαφορική διάγνωση των παθολογικών ευρημάτων.

Η βασική φιλοσοφία του βιβλίου, παρά τις σημαντικές βελτιώσεις και προσθήκες που έγιναν στη δεύτερη έκδοσή του, δεν άλλαξε. Αν και θεωρήθηκε σαν δεδομένο ότι αυτοί που θα το χρησιμοποιήσουν έχουν βασικές γνώσεις ανατομίας και φυσιολογίας του ανθρώπου, παρ' όλα αυτά κρίθηκε σκόπιμο να συνδεθούν οι βασικές με τις κλινικές επιστήμες. Γι' αυτό, τα περισσότερα κεφάλαια αρχίζουν με στοιχεία ανατομίας και φυσιολογίας.

Τα κεφάλαια που αναφέρονται στις μεθόδους εξετάσεως έχουν γραφεί σκόπιμα πολύ λεπτομερώς, ενώ τα παθολογικά ευρήματα, που παραθέτονται είτε παράλληλα μ' αυτές είτε με πίνακες στο τέλος κάθε κεφαλαίου, έχουν επιλεγεί με βάση τη συχνότητα και σπουδαιότητά τους.

Κατά το γράψιμο του βιβλίου κρίθηκε δεδομένο ότι ο φοιτητής θα μάθει να εξετάζει εξετάζοντας άλλους ενήλικες. Παρά το ότι τα περισσότερα από τα στοιχεία ανατομίας και φυσιολογίας, μερικές μέθοδοι εξετάσεως και πολλά παθολογικά ευρήματα είναι κοινά για τους ενήλικες και τα παιδιά, υπάρχει ειδικό κεφάλαιο για την κλινική εξέταση του παιδιού, που περιγράφει τις ιδιαίτερες παραλλαγές της στα παιδιά, καθώς και μεθόδους εξετάσεως και παθολογικά ευρήματα που παρατηρούνται αποκλειστικά σε παιδιά.

Λεπτομερειακό αλλά και σύντομο, παραθέτει το αντικείμενό του με τόση διεξοδικότητα και πληρότητα, όση δεν θα χρησιμοποιήσει ο γενικός γιατρός εξετάζοντας στο ιατρείο του.