Η ιστορία του "Ταξιδευτή και της Παπαρούνας" δεν είναι μόνο ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους, που είναι ιδανικό για παιδική σκηνή. Σηματοδοτεί έναν ολόκληρο κόσμο έκφρασης της αγάπης που χάνουμε πίσω από τις καθημερινές μας λέξεις. Προβάλλει έναν ολόκληρο ψυχοπνευματικό κόσμο που δραπετεύει από την αναζήτηση της συγνώμης, της μετάνοιας και της ανάγκης για κατανόηση, αναθεώρηση και συμπόρευση. Μάς μιλά για τις αλήθειες που πνίγονται μέσα στις συνήθειες και δίνει δύναμη, βήμα και ανάστημα σ' αυτούς που μέχρι τώρα νομίζαμε μικρούς και ασήμαντους. Γιατί... "μπορεί βέβαια η Αγάπη να είναι το ζητούμενο, αλλά το πρόβλημα είναι η έκφρασή της" και γιατί... "εκείνοι που συμπαθούμε πιο πολύ είναι κι εκείνοι που μας πληγώνουν περισσότερο". Αν νιώθεις κι εσύ Ταξιδευτής, "τότε δεν έχεις παρά να κοιτάξεις" με τα μάτια της καρδιάς στο πίσω μέρος του βιβλίου. Εκεί ίσως προσέξεις έναν μικρό κι ασήμαντο αστερίσκο που κάποτε ήταν η λέξη που "πλήγωσε την ψυχή σου στο μεγάλο και δύσκολο ταξίδι της στον Κόσμο".