Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την ανθρωπότητα, το φάντασμα του Ζωισμού. Για δεκαετίες τα ανθρώπινα όντα έκαναν ό, τι μπορούσαν για να εξορκίσουν αυτό το φάντασμα, αλλά μάταια. Έλεγαν και ξανάλεγαν στον εαυτό τους ότι η μεγάλη επανάσταση των ζώων στο αγρόκτημα Μάνορ, ήταν μια ανωμαλία της ιστορίας, κάτι το παράλογο, μια παραβίαση της φυσικής τάξης. Ήταν πεπεισμένα και διαβεβαίωναν το ένα το άλλο πως ο άνθρωπος είναι το ανώτερο ον, που από τη φύση του προρίζεται να εξουσιάζει τα ζώα. Παρηγοριόνταν ότι τις επόμενες μέρες, ίσως μάλιστα και ώρες, η πρόσκαιρη εξουσία των ζώων σ' αυτή τη μία και μοναδική φάρμα θα ανατρεπόταν και τα πράγματα θα επέστρεφαν στην παλιά κατάσταση. Όμως κάθε εξέλιξη που φαινόταν να επιβεβαιώνει άμεσα τις προσδοκίες τους, αποδεικνυόταν μακροπρόθεσμα μια διάψευση. Κάθε νίκη τους μερατρεπόταν απρόβλεπτα σε ήττα. Το κίνημα των ζώων ξεπρόβαλλε κάθε φορά πιο ισχυρό, αναγεννημένο και με νέες δυνάμεις.
Στο παρόν έργο του ο συγγραφέας Χρήστος Κεφαλής επιχειρεί μια αλληγορική αναφορά στη διάλυση της Ε.Σ.Σ.Δ., τη διάσπαση του Κ.Κ.Ε. και την κρίση του μαρξισμού. Κάθε ομοιότητα με υπαρκτά πρόσωπα και πράγματα ασφαλώς δεν είναι συμπτωματική.