"Ήταν καλά βράδυ σαν έφταξε ο Κ. Το χωριό ήταν θαμμένο στο χιόνι. Ο λόφος με τον Πύργο δε φαινόταν, ομίχλη και σκοτάδι τον τύλιγαν, ούτε καν ένα αχνό φως μαρτυρούσε πως εκεί βρισκόταν ο μεγάλος Πύργος. Ο Κ. στάθηκε πολλήν ώρα στο ξύλινο γιοφύρι που 'φερνε από τη δημοσιά στο χωριό, κι ανάβλεπε στο απατηλό κενό..." Ποιοι άνθρωποι μπορούν να συναντηθούν σ' έναν Πύργο; Τι θα τους συνδέσει και τι θα τους χωρίσει;
Ο Κάφκα είναι απρόβλεπτος όσο και ιδιόμορφος στη γραφή του. Ένα μυθιστόρημα που δεν πρόλαβε να το δει στις προθήκες των βιβλιοπωλείων όσο ζούσε, αφού έφυγε τόσο νωρίς, και που ωστόσο ο αναγνώστης το ρουφά από την αρχή μέχρι το τέλος, συνεπαρμένος από τους παράξενους πνευματικούς δρόμους του συγγραφέα.