Η στάση του σώματος του ήταν χαλαρή, οι κινήσεις των χεριών του ανεπιτήδευτες όπως ενός γνώριμου επισκέπτη. Πρώτη φορά μπορούσα να δω με τόση λεπτομέρεια τα γκρίζα μάτια του, τα
πυκνά μαύρα φρύδια του πάνω στο οστέινο, στρογγυλό του μέτωπο. Ο γυμνός άνδρας είχε δυο σαρκώδη, καλοσχηματισμένα χείλη τα όποια κάλυπταν το μισό χαμόγελο του, μια σειρά από ίσια λευκά δόντια. Ήθελα να του πω με κάθε ειλικρίνεια πως δεν είχα ιδέα για τι πράγμα ακριβώς μιλούσε όμως για κάποιο λόγο ήξερα πως αυτό δεν θα βοηθούσε σε τίποτα. Τακτοποίησα νευρικά μερικές σελίδες στο γραφείο μου και τον ρώτησα ποια ακριβώς ήταν αυτά τα θέματα.

"Θα είμαι σύντομος. Τα θέματα αυτά είναι τα εξής... η γυναίκα σου και η κόρη σου και το μυστήριο του νεκρού".
"Και τι σχέση έχεις εσύ με όλα αυτά;" ρώτησα έκπληκτος.
"Πολύ μεγαλύτερη από όσο ίσως πιστεύεις", απάντησε με απόλυτη φυσικότητα. "Καταρχάς αν δεν ήμουν εγώ, η γυναίκα σου δεν θα ήταν εδώ μαζί σου. Ας ξεκινήσουμε από αυτό".