Οι νεκροφιλικές δραστηριότητες του λοχία Μπερτράν κατέχουν περίοπτη θέση στα χρονικά των μεγάλων διαστροφών.
Ανάμεσα στα έτη 1846 και 1849 ο νεαρός αυτός υπαξιωματικός, στη διάρκεια των περιπολιών του, έμπαινε τη νύχτα μέσα στα νεκροταφεία. Ξέθαβε τα πτώματα των γυναικών, επιδιδόταν σε ακατανόμαστες πράξεις και, στη συνέχεια, τα ακρωτηρίαζε με φρικτό τρόπο. Με αυτή του τη μοναδική δραστηριότητα, βύθισε τους πληθυσμούς των περιοχών στις οποίες δρούσε, στον τρόμο και τη φρίκη. Οι εφημερίδες της εποχής εκείνης έκαναν λόγο για βρικόλακα.
Μετά από τη σύλληψή του, ο ευγενικός αυτός άνδρας - τουλάχιστον στις σχέσεις του με τους ζωντανούς - πτυχιούχος της φιλοσοφίας και της θεολογίας, ομολόγησε τις πράξεις του. Περιγράφοντας με απόλυτη διαύγεια τα αισθήματα που ένιωθε, όταν επιδιδόταν στις δραστηριότητες αυτές με τις νεκρές, όπως και τα καταστροφικά του ένστικτα, πρόσφερε στη ψυχιατρική της εποχής του μια πολύτιμη μαρτυρία σχετικά με μια παθολογικά άκρως περιθωριακή!
Αυτός που δήλωσε στους δικαστές ότι "αγαπούσε τις γυναίκες μέχρι τρέλας" καταδικάστηκε μόνο σε ένα χρόνο φυλακή. Στη συνέχεια, κανείς δεν έμαθε τι ακριβώς απέγινε ο λοχίας Μπερτράν. Μετά από μια μακρόχρονη και λεπτομερή έρευνα, ο Μισέλ Ντανσέλ ξαναβρήκε τα ίχνη του. Μας διηγείται την παράδοξη ιστορία του μισότρελλου "μεγάλου νεκρόφιλου" και τη στάση του απέναντι στην Αιωνιότητα!