Ο "Δρόμος των μαγκαλιών" είναι σε μια περιοχή που η Κως την κατατάσσει στα δεφτέρια της σαν περιοχή αμιγούς κατοικίας, γι' αυτό και σε όλο το μάκρος της μην περιμένεις να δεις μαγαζί ή περίπτερο. Σπίτια μονώροφα με κήπους στην κατηφοριά, αριστοκρατικά και μεγάλα, κι ύστερα μόλις αρχίζει η ανηφοριά είναι πιο αστικά χωρίς κήπους, με μεσοτοιχίες και πίσω αυλές και κάπου κάπου ξεπροβάλλει κανένα διώροφο. Αυτή την εποχή, είναι όχι μόνο κατ' όνομα, μα και στην πραγματικότητα "των μαγκαλιών". Όλα τα άλλα σπίτια έχουν μεγάλα μαγκάλια, καθότι τα κάρβουνα φτηνά, κι ύστερα πώς να χάσουν το απογευματικό λακριντί οι νοικοκυρές την ώρα του προσανάμματος;
Μα ναι, είναι εκεί, κατά τις πέντε και μισή, που βγαίνουν όλες στις εξώπορτες κρατώντας τα μαγκάλια. Τα ακουμπούν στα πεζοδρόμια κι αρχίζουν τη διαδικασία του ανάμματος. Ααα, τα κάρβουνα πρέπει να 'ναι στεγνά και θέλουν γρήγορο φύσημα με το χαρτονένιο φυσερό, εκτός κι αν φυσά τραμουντάνα σαν και σήμερα που 'ναι Φλεβάρης παγερός, που κάνει τις γάμπες ν' ανατριχιάζουν, έτσι καθώς παίρνει τις φανελένιες ρόμπες τους και τις σηκώνει σαν ομπρέλες...
Κι είναι και τα αγόρια, που βλέπουν τις σπίθες να τις σκορπά ο άνεμος δίνοντας κίνηση μαγική, ρίχνουν ματιές στις γυναίκες των Μαγκαλιών και ανεβαίνουν στα ποδήλατά τους, πατώντας δυνατά το πετάλι για να συνεχίσουν...