Σπανίως, πιστεύω, η επίδραση του Βάγκνερ ήταν τόσο δυνατή και καθοριστική πάνω σ’ έναν μη μουσικό όσο σ’ εμένα...

Το πάθος μου για το μαγευτικό έργο του δε με εγκατέλειψε ποτέ απ’ την ημέρα που, ανακαλύπτοντάς το, αποφάσισα να το μελετήσω και να το αναλύσω.

Οι απολαύσεις που αυτό το έργο μού προσέφερε, τα διδάγματα που του οφείλω, είναι πράγματα που δε θα ξεχάσω ποτέ, όπως δε θα ξεχάσω τις ώρες της βαθιάς χαράς που ένιωσα, μόνος με τον εαυτό μου, μέσα στο πλήθος των θεατών. Ώρες γεμάτες υπέροχα ρίγη του μυαλού και των νεύρων. Στιγμές σημαντικές, που αποκάλυπταν τις συγκλονιστικές και υπέρτατες αλήθειες που μόνον αυτή η τέχνη έχει την ικανότητα να προκαλεί...