Ο "Αγαπητικός της Βοσκοπούλας" είναι ένα από τα έργα που δεν χάνουν ποτέ την αξία τους. Από το 1891-1892 που πρωτοπαίχθηκε στην Οδησσό και στην Πόλη, πέρασε γρήγορα στην Αθήνα, αγαπήθηκε παντού και κατέκτησε την πιο ζηλευτή θέση στο νεοελληνικό δραματολόγιο. Στον "Αγαπητικό της Βοσκοπούλας" δεν υπάρχουν πια τα νεκρά θέματα της αρχαίας ιστορίας που συνηθίζονταν τότε, ούτε οι άκαμπτοι ιαμβικοί στίχοι σε αρχαΐζουσα γλώσσα, ούτε τα πομπώδη πρόσωπα των δήθεν καπεταναίων του 1821 να απαγγέλλουν με στόμφο ρητορικούς λόγους σε άψογη καθαρεύουσα· ανέβαινε τώρα στη σκηνή η σύγχρονη ζωή, η ελληνική ύπαιθρος με το άρωμά της, το χωριό με την αγνότητα και τη δροσιά της ομορφιάς του, το δημοτικό τραγούδι, οι θρύλοι, οι ακατάληπτες παραδόσεις και οι ευλαβικές συνήθειες, τ’ αρχοντικό ξεφάντωμα του πανηγυριού, τα βάσανα της φτώχειας και απάνω απ’ όλα η ομορφιά και η αγνότητα της ζωής του χωριού στην πιο ιδανική μορφή του.