Ερωμένη του Ρισελιέ, του Κοντέ, του Σουαζέλ, φίλη του Μολιέρου, του Μπουαλό, του Σκαρόν, του Φοντενέλ, πηγή έμπνευσης για τον Ταλμάν ντε Ρεό, τον Λα Ροσφουκό, τον Σεν-Σιμόν και τον Βολταϊρο, γνώρισε μια πορεία πέρα απ' τα κοινά μέτρα. Έγινε πασίγνωστη για το ταλέντο, αλλά και για την εξυπνάδα της στην τέχνη της ερωτικής κατάκτησης κι ακόμα περισσότερο στην τέχνη να διακόπτει ένα δεσμό.

Όταν, ωστόσο, στα τριάντα της, ερωτεύεται το μαρκήσιο του Βιλαρσό, ξέρει πως έχει φτάσει "στη χώρα της γέννησης και του θανάτου" της. Αν και του έμεινε πιστή μόνο λίγα χρόνια, ωστόσο ο έρωτας αυτός την έκανε "πιο όμορφη, πιο ζωντανή, πιο έξυπνη, πιο φρόνιμη και πιο γενναιόψυχη". Την έκανε, τέλος, να μεταμορφωθεί πιο εύκολα σε μούσα και μυήτρια, που συγκέντρωσε γύρω της το άνθος της τότε παρισινής κοινωνίας.

Σεναριογράφος, δημοσιογράφος, μεγάλη προσωπικότητα της γαλλικής τηλεόρασης, η Φρανς Ρος ξέρει πώς να μας κάνει να καταλάβουμε και να θαυμάσουμε την ηρωίδα της, τη Νινόν, η οποία διέθετε όλη τη σοβαρότητα του φιλοσόφου κάτω από μια φαινομενική ελαφρότητα. Η Φρανς Ρος μας κάνει να γελάσουμε με την ασέβεια της στα καθιερωμένα, με τα πειράγματα και την εξυπνάδα της, κι ακόμα μ' εκείνο το γαλλικό πνεύμα που εξέφρασε θαυμάσια η Νινόν.