Το παρόν τευχίδιο αποτελεί κατά βάσιν ανάτυπο άρθρου, υπό μορφήν ερωτηματολογίου, δημοσιευθέντος στο περιοδ. "Χριστιανική Βιβλιογραφία" (τ. 42, Ιαν. - Μάρτ. 2009). Λίγα συ­μπληρωματικά ερωτήματα δημοσιεύθηκαν στο μεθεπόμενο τεύχος (44, Ιούλ. - Σεπτ. 2009). Τέλος εδώ ενώθηκαν, αναπτύ­χθηκαν κάπως περισσότερο και εμπλουτίσθηκαν με μερικές δι­ευκρινίσεις, αφού δεν εμποδίζει ο πιεστικός χώρος του περιοδικού. (...)

Ναι ή όχι στην «Μετάφραση» της Λειρουργικής Γλώσσης – Ένα ερωτηματολόγιο (π. Αθανάσιος Στ. Λαγουρός)
alopsis



Το παρόν τευχίδιο αποτελεί κατά βάσιν ανάτυπο άρθρου, υπό μορφήν ερωτηματολογίου, δημοσιευθέντος στο περιοδ. «Χριστιανική Βιβλιογραφία» (τ. 42, Ιαν. - Μάρτ. 2009). Λίγα συ­μπληρωματικά ερωτήματα δημοσιεύθηκαν στο μεθεπόμενο τεύχος (44, Ιούλ. - Σεπτ. 2009). Τέλος εδώ ενώθηκαν, αναπτύ­χθηκαν κάπως περισσότερο και εμπλουτίσθηκαν με μερικές δι­ευκρινίσεις, αφού δεν εμποδίζει ο πιεστικός χώρος του περιοδι­κού. (...)




Εκδόσεις "ΤΗΝΟΣ"



Ελπίδα του είναι να φανερώσει, από την μικρή του οπτική γωνία, όψεις ενός υπαρκτού προβλήματος στην ζωή της Εκκλη­σίας σήμερα, του "γλωσσικού", το οποίο έχει λάβει διαστάσεις και με το οποίο προικισμένοι, ικανότατοι και πολύ καταρτισμέ­νοι διανοητές και θεολόγοι έχουν ασχοληθεί σε δόκιμες μελέτες.(...)

Μπροστά στην αφύσικα διαμορφωμένη εξωτερική κατάστα­ση και την εύκολη συνθηματολογία χρειάζεται μια απάντηση για το "γλωσσικό της Εκκλησίας". Μια απάντηση εκκλησιαστική, ορθόδοξη, αληθινή, ρεαλιστική, γερά θεμελιωμένη στα πατερικά κριτήρια.

Ενώπιον αυτού του προβλήματος έχει σχηματισθεί μία ορμη­τική τάση υποστηρικτών της "μεταφράσεως". Κατά φυσικό λόγο αναφαίνεται και μια άλλη, των υπερμάχων της παραδεδομένης λειτουργικής γλώσσης.

Οι υποστηρικτές της "μεταφράσεως" επικαλούνται, τι άλλο, την αδυναμία των σημερινών ελληνοφώνων Χριστιανών να κατανοήσουν επαρκώς τα λόγια της Λατρείας και κατά συνέπειαν την έλλειψη συμμετοχής στην Λατρεία. Και αναρωτιούνται, γιατί η Λατρεία να είναι μεταφρασμένη σε όλες τις γλώσσες εκτός από τα Νέα Ελληνικά.

Από την άλλη, η παραδοσιακή άποψη της διατηρήσεως της λειτουργικής γλώσσης ξεκινάει από την ίδια την "παράδοση" και στέκεται επιφυλακτική απέναντι σε νεωτερισμούς.
Μέχρις ότου λοιπόν συγκροτηθεί μια αυθεντική και πνευματικώς έγκυρη απάντηση με πατερικό βάρος και θεσμική επικύρωση- καθ' ότι εμπιστευόμαστε όχι τον θεό των Ειδικών αλλά τον Θεό των Πατέρων ημών, οι οποίοι είναι οι "Ειδικοί" του Θε­ού-, μέχρι τότε, νομιμοποιείται η συνεισφορά έστω και απλών απόψεων.