Πορτραίτο

Μήτε του ήχου
μήτε της σιωπής
κανενός δεν είμαι.

Κορίτσι-βάτραχος που δεν φιλήθηκε ποτέ είμαι.

Τα χρόνια μου ασβεστωμένα γκράφιτι
ένα πιάτο δειλινό η τροφή μου
στην ταβέρνα του εικοσιτετραώρου.
Σταγόνα βροχής που ο ήλιος στεγνώνει είμαι.

Για ένα ετοιμόρροπο ταβάνι ακύρωσα τον ουρανό
κι ούτε μία δασεία δεν ευδοκίμησε στο ποίημά μου.
Παραμύθι αδιήγητο είμαι.

Καημός έρχεται με ράμφος αρπαχτικού...