Ο Μυστράς, η βυζαντική πρωτεύουσα του Μοριά, ή αλλιώς της Πελοποννήσου, που τα ερείπιά του είναι διασπαρμένα στην πλαγιά ενός μικρού λόφου στους πρόποδες της οροσειράς του Ταϋγέτου, ιδρύθηκε τον δέκατο τρίτο αιώνα, μετά την κατάκτηση της χερσονήσου από τους Φράγκους. Η Σπάρτη, λίγα χιλιόμετρα μακρύτερα στην πλούσια κοιλάδα του Ευρώτα, ήταν μια πόλη φημισμένη από την εποχή της ωραίας Ελένης και έγινε ο αγαπημένος τόπος διαμονής των Φράγκων πριγκίπων. Για να την προστατεύσει από τις ανυπότακτες ορεινές φυλές, ο Γουλιέλμος ο Βιλλαρδουΐνος, πρίγκιπας της Αχαΐας, έκτισε το 1249 ένα μεγάλο κάστρο στην κορυφή του λόφου που θα γινόταν γνωστό με το όνομα Μυστράς. Δέκα χρόνια αργότερα, σε μια μάχη στη βόρεια Ελλάδα, ο Γουλιέλμος νικήθηκε και αιχμαλωτίστηκε από τον βυζαντινό αυτοκράτορα· και οι όροι της απελευθέρωσής του περιλάμβαναν την εκχώρηση του Μυστρά στους Έλληνες του Βυζαντίου. Λίγο αργότερα, ο Μυστράς έγινε η πρωτεύουσα της ελληνικής επαρχίας της Πελοποννήσου που αποκτούσε όλο και μεγαλύτερη σημασία.