Η συλλογή "Μικρό μπρούντζινο χέρι", ένας κύκλος 24 σύντομων ποιημάτων συνοδευόμενων από 14 σχέδια με μπλέ μελάνι, αποτελεί μια γεωμετρία των στοιχείων της προσωπικής μυθολογίας του Σωκράτη Μαρτίνη, μέχρι πρότινος αποτυπωμένη τμηματικά στα κατά καιρούς εκδοθέντα ηχητικά έργα του (μεταλλασσόμενα ψευδώνυμα, τίτλοι, κείμενα, σύμβολα, εικόνες εξωφύλλων, ήχος) και στη μοναδική εικαστική δράση του (Γραμμές θέσεων εντός απογευματινής κίνησης, αναφορά στον πίνακα του Giacomo Balla Κορίτσι που τρέχει σε ένα μπαλκόνι), που παρουσιάστηκε στα πλαίσια του διεθνούς φεστιβάλ Art Athina 2009.
Η γραφή του Σωκράτη Μαρτίνη, αφαιρετική και έντονα εικονοπλαστική, απλώνεται στο χώρο προς αναζήτηση σημείων για την πρόσδεση της ιδέας, αναδιπλώνεται στα ενδότερα και απλώνεται ξανά στο χώρο, σε μια διαλεκτική ανάδραση (feedback) του μέσα και του έξω. Ο υπαρκτός χωρόχρονος και η ενδότερη αχρονική τοπιογραφία, ως δύο συγκοινωνούντα δοχεία, γίνονται το σκηνικό της αποδομημένης προβολής ενός μύθου πάνω στα αρχέτυπα του φωτός, της κυκλικής κίνησης, του ερωτικού παιχνιδιού και του θανάτου.
Επιρροές που στοιχειώνουν το έργο μπορούν να αναζητηθούν στην αποτύπωση της αχρονικότητας, του μαύρου ερωτισμού και της μυστηριώδους αίσθησης της ελευθερίας στο Εtant donnes του Marcel Duchamp, καθώς και στο έργο του Georges Bataille, στον κατακερματισμό της εικόνας στην υπηρεσία της καθολικής εμπειρίας στους πίνακες των κυβιστών ζωγράφων, στην απεικόνιση της κίνησης (το φάσμα) στους δυναμικούς πίνακες φουτουριστών όπως ο Giacomo Balla και ο Umberto Boccioni, στη δολιοφθορά του χωρόχρονου και το αίνιγμα στον Giorgio de Chirico και στην μυχιότητα του σουρρεαλιστικού ερωτισμού.