Δυο συναρπαστικές προσωπικότητες συναντώνται στις σελίδες αυτού του βιβλίου, ο πατέρας της ψυχανάλυσης και ο ζωγράφος Λεονάρντο ντα Βίντσι. Ο μυθικός τόπος που σκηνοθετείται εδώ, ο τόπος που ξανάρχεται στο φως για να πραγματοποιηθεί και να καρποφορήσει αυτή η παράξενη συνάντηση είναι η παιδική ηλικία, απ' την οποίαν η ψυχανάλυση (όπως και η ποίηση) αντλεί συνήθως το υλικό της. Μια παιδική ανάμνηση, λοιπόν και η αινιγματική της εμφάνιση σ' έναν πίνακα του μαιτρ, είναι τα κίνητρα που κάνουν τον Φρόυντ να σκύψει ύστερα από αρκετούς αιώνες πάνω από έναν κόσμο φαντασμάτων και κρυφών επιθυμιών. Αυτό το θαυμαστό ταξίδι, που η επιστημονική μεθοδικότητα του συμπαραστέκεται όσο και η φαντασία, αξίζει πραγματικά τον κόπο μόνο και μόνο για τη σύλληψη που οδήγησε στην πραγματοποίησή του. Στο κάτω κάτω αν ο ψυχαναλυτής αποδεικνύεται λιγάκι υπερβολικός, αν ο ζωγράφoς αποδεικνύεται πλατωνικά ομοφυλόφιλος, αυτό δεν είναι λόγος για ν' ανησυχούν ούτε οι επιστήμονες ούτε οι κριτικοί της τέχνης. Είναι όμως λόγος για να ερεθιστεί το ενδιαφέρον ενός αναγνώστη που έχει την ευφυΐα να πιστεύει ότι τα αληθινά και ουσιώδη μυστικά μιας βιογραφίας δεν κρύβονται στις πράξεις που εξιστορούν τα βιβλία, αλλά σε αόρατες μαγικές σκέψεις και όνειρα που μπορούν και πρέπει να ανακαλυφθoύν εκ των υστέρων, γιατί η εποχή και η ιδιοσυγκρασία που τα γέννησε δεν τους επέτρεψε να ωριμάσουν, δηλαδή να μεταμορφωθούν σε εξομολογήσεις.