H είδηση βρισκόταν στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων: Tριανταπεντάχρονη βρέθηκε μαχαιρωμένη σε ξενοδοχείο δεύτερης κατηγορίας. Η αστυνομία κάνει λόγο για στυγερό έγκλημα πάθους. Ο δράστης δε συνελήφθη ποτέ: όταν οι αστυνομικοί που τον εντόπισαν του φώναξαν να παραδοθεί, εκείνος έβγαλε από την τσέπη του ένα μπουκαλάκι με δηλητήριο και το ήπιε· καθώς τον μετέφεραν στο νοσοκομείο, άφησε την τελευταία του πνοή.
Από δω αρχίζουν τα γεγονότα που σαν ανεμοστρόβιλος κύκλωσαν δύο οικογένειες και σκόρπισαν τα μέλη τους στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, για να αντιμετωπίσουν απροστάτευτα μεγάλα πάθη, μεγάλους έρωτες, αλλά και μεγάλες συμφορές.
Χρόνια αργότερα η Νατάσα προσπαθεί να ξορκίσει το διαρκή τρόμο μέσα στον οποίο έζησε, να απαλλαγεί από την ανθρώπινη αγριότητα και την παράλογη κακία που πάντα την κυνηγούσαν, και γυρεύει στην απομόνωση και τη συγγραφή τη λύτρωση από το παρελθόν της. Όταν η απροσδόκητη εύνοια της μοίρας τής χαρίζει πολύ περισσότερα από όσα περίμενε, εκείνη πιστεύει πως ποτέ ξανά δε θα την κυνηγήσουν οι εφιάλτες. Αλλά ποτέ ξανά είναι πολύς καιρός...