Η Μήδεια είναι, από άποψη μορφής, έμμετρη συμπύκνωση μυθιστορήματος. Από άποψη ουσίας, θέλει να είναι καθρέφτης του σύγχρονου κόσμου. Η Κολχίδα να σημαίνει υπαινικτικά τον συντετριμμένο χώρο του ανατολικού σοσιαλισμού, ένα θραύσμα του οποίου, η Μήδεια, εκτινάχθηκε ως την Κόρινθο. Η Κόρινθος να σημαίνει τον δήθεν στέρεο δυτικό κόσμο. Εδώ η Μήδεια εκφέρεται πότε ως πρόσωπο "μετανάστης", πότε ως χώρος ή και χώρα. Διατυπώνονται υπαινιγμοί για τους Αργοναύτες και το ρόλο τους και ακροθιγώς υπονοείται ποιο ήταν στον αιώνα μας το "χρυσόμαλλο δέρας". Ο υπαινικτικός φασισμός της Κολχίδας γίνεται αρχόμενος ναζισμός στην Κόρινθο. Ο ρατσισμός εμφανής και οι πολίτες ήδη ικανοί να στήσουν κρεματόρια ανθρώπινης σάρκας.
[...]