Μια ποιητική συλλογή που έρχεται... με ταχύτητα καρδιάς, να κραυγάσει τις αγωνίες, τις φοβίες, τις φαντασιώσεις, τα όνειρα, τους εφιάλτες, τις ελπίδες του σύγχρονου ανθρώπου σε μια στυγνή πραγματικότητα, πλαισιωμένη από τον αδιάκριτο φακό του αστικού φωτογράφου, Μάριου Αντωνίου.

Για τις ημικρανίες σας και τα χαμένα λόγια
τις χαλασμένες μήτρες σας και τα νεκρά παιδιά σας
και για την ανεργία σας και για τα στραβά σας
για εκείνους που αμύνονται κι έπειτα φθηνά δωροδοκούνται
-για την παγκόσμια μοναξιά μας, λέω
...θα φταίω εγώ·
ο αγαπημένος των εχθρών σας -εγώ
που σαν την σύφιλη επάνω στις πληγές σας κατακάθομαι
και δεν σας αφήνω ποτέ να χαρείτε.