Η "Μάρθα Κουέστ" (1952) είναι το πρώτο μυθιστόρημα μιας πενταλογίας με το γενικό τίτλο "Τα παιδιά της βίας". Η βία, είναι η κυρίαρχη δύναμη στην ιστορία της Μάρθα Κουέστ που είναι ταυτόχρονα και ιστορία του αιώνα μας. Το μέλλον μας, όπως και το παρελθόν μας, λέει η Λέσινγκ, είναι σημαδεμένο από τη βία κι απ' την αντίδραση στη βία -η βία είναι το θέμα του αιώνα μας. Κι όχι μόνο οι καθαυτό πράξεις βίας, όσο εκείνες οι πιο λεπτές αποχρώσεις της που ενυπάρχουν μέσα στο άτομο, απειλώντας τόσο το ίδιο όσο και τους άλλους. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο η σχέση ανάμεσα στην ατομική συνείδηση και το "συλλογικό", που είναι και το κύριο θέμα της πενταλογίας, δεν είναι παρά μια βίαιη σύγκρουση. Σ' αυτό το πρώτο βιβλίο, που περιγράφει την εφηβεία και την ενηλικίωση της ηρωίδας (και της ίδιας της Λέσινγκ), το άτομο Μάρθα συγκρούεται, ρομαντικά πολλές φορές, με το "συλλογικό" της οικογενειακής εξουσίας, της ταξικής εξουσίας, των προκαταλήψεων των λευκών της αποικίας. Η κατάληξη είναι ο γάμος-αντίδραση της νεαρής ηρωίδας στη βία που ασκείται πάνω της από το περιβάλλον· λύση μάλλον αμφίβολη που θ' αποτελέσει το πλαίσιο του δεύτερου βιβλίου της πενταλογίας.