Το βιβλίο αυτό είναι βασισμένο στη ζωή των παιδιών των Ελλήνων μεταναστών της Γερμανίας. Τη δεκαετία του 1960, όπου η ανεργία, η φτώχια και η ανέχεια μάστιζαν την Ελλάδα, πολλοί νέοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και τα παιδιά τους και να φύγουν σε μια χώρα που τους πρόσφερε προσωρινή εργασία...
Η συγγραφέας, στο βιβλίο της αυτό, περιγράφει τον τρόπο ζωής εκείνης της εποχής, σ' ένα χωριό όπου ο κόσμος ζούσε ακόμη χωρίς ανέσεις, χωρίς τηλέφωνα, τηλεοράσεις, αυτοκίνητα και τόσα άλλα που εμφανίστηκαν με την πάροδο των χρόνων.
Τα παιδιά του βιβλίου ζουν σ' ένα χωριό πριν ακόμη μπει στη ζωή τους η εξέλιξη και τα υλικά αγαθά που πρόσφερε η Γερμανία. Πάνω απ' όλα όμως, τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά, δεν χόρτασαν τη μητρική αγκαλιά και την πατρική νουθεσία και ήρθαν αντιμέτωπα με τις αποφάσεις των γονιών τους, ώστε, χωρίς τη θέλησή τους, να τα πάρουν μαζί τους και να ζήσουν κι αυτά ανάμεσα σε δυο πατρίδες.
Αποχωρίζονταν τον παππού και τη γιαγιά, τους συγγενείς και τους φίλους, τις πρώτες αγάπες... Έκοβαν την κλωστή με όλα τα γνώριμα και τα οικεία και πήγαιναν να ανοίξουν τα φτερά τους σε μια χώρα πρωτόγνωρη και φανταχτερή στα μάτια τους, κουβαλώντας πάντα μέσα τους την πατρίδα και το χωριό τους. Όσα καλά όμως κι αν βρήκαν εκεί, μέσα τους γινόταν πάντα η σύγκριση και, νομίζοντας πως θα προδώσουν την Ελλάδα, έβγαινε ωραιότερη πάντα η γενέτειρά τους!...