Επιχειρηματίας ο καθείς του εαυτού του·
πατέρας σπόνσορας
κι η έγνοια της μάνας μόνιμη υπερωρία,
απλήρωτη.
Μ’ όλα τα ένζυμα που μας ξινίζανε να λείπουν,
με χρωστικές ανοδικές μόνιμης δράσης,
συμμετοχής σε επενδύσεις,
"τέρμα η πλήξη",
μια νέα πόρτα μόλις άδει ξακουστά,
υποκατάστατα, ταχύτητα, ασφάλεια,
διαδραστικές εφαρμογές κι άνεση τόση,
που όταν σαρώσαμε, φαγώσαμε τον κόσμο,
να ξεμπερδεύουμε επιτέλους με το νόημα.