Κεντρικός θεματικός άξονας του έργου είναι η μελέτη και, ως έναν εφικτό βαθμό, η κωδικοποίηση όλων των χαρακτηριστικών πτυχών της ζωής και του έργου του Κωνσταντίνου Δημητρίου Σχινά (1801-1857)· του πρώτου Πρύτανη και πρώτου Καθηγητή σε έδρα της Ιστορίας στη Φιλοσοφική Σχολή του πρώτου ελληνικού Πανεπιστημίου στην Αθήνα και συνάμα πρώτου ανώτατου διδακτηρίου στο χώρο της "καθ' ημάς Ανατολής". Ο Κωνσταντίνος Δημ. Σχινάς είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες πολιτικές και πνευματικές προσωπικότητες· εμφανίζεται λίγο πριν από τον αγώνα της ανεξαρτησίας του Ελληνισμού, γαλουχείται και ανδρώνεται μέσα στο πνευματικό κλίμα του Διαφωτισμού και αναπτύσσει τις πολιτικές και κοινωνικές του δραστηριότητες στην πρώτη φάση της ίδρυσης και λειτουργίας του μικρού νεοελληνικού κράτους.

Αναμφίβολα, η προσεκτική ιχνηλάτηση του βίου του Φαναριώτη ιστορικού και πολιτικού αποκαλύπτει πανοραμικά όλες σχεδόν τις φιλότιμες προσπάθειες που κατέβαλε ο ελληνικός πολιτικός κόσμος, όπως και η λογιοσύνη, στον αρχόμενο και μεσούντα 19ο αιώνα, προκειμένου να συγκροτήσει εκ του μηδενός τους θεσμούς της αρτισύστατης επικράτειας. Η ατμόσφαιρα εγκατάλειψης και αναρχίας που άφησε πίσω της η Επανάσταση του 1821, η οποία επιτάθηκε με τη δολοφονία του πρώτου Κυβερνήτη της χώρας Ιωάννη Καποδίστρια (1776 - 1831) το Σεπτέμβριο του 1831, σε συνδυασμό με την έλευση στην Ελλάδα του Όθωνα και της βαυαρικής Αντιβασιλείας τον Ιανουάριο το 1833, συνθέτουν την εικόνα μέσα στην οποία κλήθηκαν οι πολιτικοί και πνευματικοί άνδρες της εποχής να απαντήσουν στα επιτακτικά ερωτήματα οργάνωσης και λειτουργίας των διοικητικών μηχανισμών του νέου κράτους.