Η Λουτσία Μίλερ Ρόσι κατάγεται από την Ιταλία και ο σύζυγός της είναι Ελβετός. Αυτή η διπλή "υπηκοότητα" της δίνει τη δυνατότητα να μπορέσει να φύγει με ευκολία μαζί με το γιο της από το Βερολίνο του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και να κατευθυνθεί προς τη Ζυρίχη. Η Λουτσία είναι μία γυναίκα που, έχοντας ως πρόσχημα την επιβίωση του παιδιού της, κατορθώνει να διατηρεί καλές σχέσεις στο Βερολίνο με υψηλά ιστάμενους και ανθρώπους σε θέσεις-κλειδιά, οι οποίοι θα τη βοηθήσουν να ξεφύγει, φυσικά με το ανάλογο αντάλλαγμα. Μαζί της θα μεταφέρει και πολλά αντικείμενα αξίας, προβάλλοντας ως πρόσχημα για το ταξίδι της την ενασχόλησή της με το εμπόριο αντικών. Τα κομμάτια αυτά βρέθηκαν στα χέρια της σταδιακά στα χρόνια του πολέμου: η Λουτσία έχει κερδίσει και την εμπιστοσύνη οικογενειών της εβραϊκής κοινότητας, οι οποίες αφήνουν περιουσίες και αντικείμενα αξίας σε αυτήν, καθώς καταδιώκονται, συλλαμβάνονται ή κατορθώνουν να δραπετεύσουν από το γερμανικό ασφυκτικό κλοιό.
Χρόνια μετά, η Λουτσία βρίσκεται ακόμα εγκατεστημένη στο Παρίσι, υπέργηρη, επιτυχημένη επιχειρηματίας, αξιοσέβαστη πολίτης. Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν την ιστορία της. Ένας από αυτούς ο ίδιος της ο γιος, ο οποίος έχει τις δικές του αναμνήσεις από το Βερολίνο και αναζητά την αλήθεια για τον τρόπο που ταξίδεψαν ως την Ελβετία.
Ακόμα η Σάρα Φρίμαν, μία γυναίκα που, φτάνοντας στη Ζυρίχη, βλέπει στη βιτρίνα του παλαιοπωλείου της Μίλερ Ρόσι ένα τραπεζάκι της οικογένειάς της, και αμέσως νιώθει τις αναμνήσεις να ξεπηδούν από το μυαλό της και την ανάγκη για ηθική δικαίωση ακόμα και μετά από τόσα χρόνια.
Η αποκάλυψη της αλήθειας δεν είναι μόνο δύσκολη, αλλά και υποκειμενική, καθώς οι ηθικοί φραγμοί και οι ευθύνες που αναλογούν στον καθένα μπαίνουν στην προσωπική ζυγαριά κάθε ήρωα και βαρύνουν διαφορετικά. Στο μυθιστόρημα του Πάι, περιγράφεται με συγγραφική μαεστρία μια δύσκολη εποχή, το πλήρωμα του χρόνου για τους ήρωές της και το προφίλ ανθρώπων που βίωσαν τις ίδιες καταστάσεις, όμως αντέδρασαν με τελείως διαφορετικό και πολλές φορές δραματικό τρόπο.