ΛΕΞΕΙΣ

Άσπρο σεντόνι το χαρτί μου
βουλιάζει απόψε από τις λέξεις
ποζάρουν πάλι στο μυαλό μου
πάντα γυμνές από τις σκέψεις
ποιο ψέμα τους πια να πιστέψεις

Οι λέξεις σου μ’ ακολουθούνε
σκοντάφτουν πάνω στη σιωπή μου
στο τίποτα ισορροπούνε
για να μετρούν την αντοχή μου
πνιγμένη ανάσα η δύναμή μου

Μίλα μου για όσα ποτέ δε ζήσαμε
μέσα μας θα ζούνε όσα ποτέ δεν είπαμε
μίλα μου για εκείνα που δεν είδαμε
για τα μεγάλα σχέδιά μας όσα ποτέ δε γίνανε

Οι λέξεις σου μ’ ακολουθούνε
μαζί μου πάλι να χορέψουν
έρχονται, φεύγουν και γυρνούνε
το χρόνο πάλι να φορέσουν
στα όνειρά μας να πιστέψουν