'Ολα ανεξαιρέτως τα κείμενα του Δημήτρη Φρεζούλη χαρακτηρίζονται από ποιότητα, ήθος, σοβαρότητα και απεικονίζουν την προσωπικότητα του γράφοντος. Σε όλα διακρίνει κανείς -και ο πλέον αδαής- την εντιμότητα με την οποία προσεγγίζονται τα θέματα. Από την άποψη αυτή τα "Καθημερινά" δεν αποτελούν εξαίρεση. Απλά το είδος (χρονογράφημα), η έκταση και η θεματολογία τους διευκολύνουν τη ..."βιβλιοποίηση".
Προσωπικά δεν είμαι υπέρ της έκδοσης, σε βιβλία, των εφήμερων γραφών, εκτός ίσως από δυο εξαιρέσεις. Η μια αφορά τα κείμενα που κατά λάθος γράφτηκαν σε εφημερίδες κι έπρεπε να γίνουν κατ' ευθείαν βιβλία και η άλλη σε περιπτώσεις σαν τα "Καθημερινά", που καταφέρνουν να φωτίσουν με μοναδικό τρόπο τις καταστάσεις, τα γεγονότα και τα πρόσωπα, έτσι ώστε το εφήμερο να καθίσταται διαχρονικό και το ασήμαντο σημαντικό.
Σε όλα τα κείμενα των "Καθημερινών", τα θέματα προσεγγίζονται πάντα με γνώμονα τις διαχρονικές αξίες και τα ιδανικά που καθοδήγησαν τις κοινωνίες στο διάβα των αιώνων.
Στο κέντρο του ενδιαφέροντος βρίσκεται πάντα ο άνθρωπος σε όλες του τις εκδοχές. (Ως πολίτης, ως καταναλωτής, ως φορέας μνημών και βιωμάτων, ως λειτουργός, ως γνώστης πραγμάτων, ως κοινωνικό κύτταρο, ως ιδεολόγος, ως αγχωμένος, ως πάσχων, ως επιχαίρων...).
Η οπτική γωνία από την οποία θεωρούνται και αξιολογούνται τα πράγματα είναι πάντα η δημοκρατική-προοδευτική, που φανερώνει τις πολιτικές καταβολές, την προσήλωση στις ιδέες και την ιδεολογική σταθερότητα του γράφοντα.
Χωρίς τη λογοτεχνική εκζήτηση, τα κείμενα χαρακτηρίζονται από νοηματική και γλωσσική καθαρότητα. στοιχεία που τα καθιστούν εύληπτα και ευκολοδιάβαστα χωρίς να τα μειώνουν σε αξία και ποιότητα περιεχομένου.
'Ετσι μέσα σε λίγες αράδες ο Δ.Φ. καταφέρνει τελικά να διδάσκει (με τον τρόπο του), να δείχνει δρόμους κοινωνικής πορείας και στάση ζωής, να καυτηριάζει συμπεριφορές (πάντα με περισσή ευγένεια) και να αυτοσαρκάζεται -ως μέλος της κοινωνίας ή κάποιας κοινωνικής ομάδας- για τα λάθη και τις παραλείψεις του.
Ως γνήσιος σκαπανέας της ενημέρωσης. του σχολιασμού, της κριτικής και της παρουσίασης έχει καταστεί σημείο αναφοράς για μεγάλο μέρος του χιώτικου αναγνωστικού και τηλεοπτικού κοινού, καθώς δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν, ότι ο Δ.Φ. είναι ο τοπικός δημοσιογράφος που κάνει την ποιοτική διαφορά.
Ερωτευμένος, μέχρι θυσίας με τη δημοσιογραφία, δε φείδεται κόπου και χρόνου για να υπηρετήσει το πάθος" του, συχνά σε βάρος της οικογένειας και της υγείας του, μόνο και μόνο για να σταθεί συνεπής και να ανταποκριθεί επαρκώς στις απαιτήσεις των αναγνωστών και των τηλεθεατών του.
Ταχυγράφος και ταυτόχρονα πολυγράφος, χωρίς να χάνει σε ευστοχία, σε όλους όσοι τον γνωρίζουν γεννά τούτο το εύλογο ερώτημα: "Καλά, πότε και πώς τα προλαβαίνει όλα αυτά";
Είναι προφανέστατη δε η ανιδιοτέλειά του και το γεγονός ότι η γραφή του βρίσκεται μακριά από την υπηρέτηση (οποιασδήποτε φύσης) συμφερόντων και σκοπιμοτήτων.
Μπ. Σαχτούρης
(απόσπασμα από την παρουσίαση των δύο πρώτων τόμων των "Καθημερινών" που έγινε από το ΜΕΟΘ την Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2006.)