Αύγουστος 1989, Βουδαπέστη. Ένας νεαρός δημοσιογράφος βρίσκεται απρόβλεπτα στην πόλη του Λούκατς και του Πούσκας, για τις ανάγκες ενός συνεδρίου. Σε ένα παραδοσιακό Cafe της Πέστης, που φέρει συμπτωματικά το όνομα του μεγάλου φιλοσόφου, θα γνωρίσει μια αριστοκρατική κυρία, που θα τον οδηγήσει στο "μυστικό τοπίο" της αθωότητας και του αισθησιασμού. Μια απερίσκεπτη, σχεδόν "παιδαριώδης", κίνηση του ήρωα, ένα γράμμα, και ένα έγκλημα, με θύμα τη "μοιραία γυναίκα", θα περιπλέξει την κατάσταση. Ένας Μαγυάρος αστυνόμος, συνεπώνυμος κι αυτός του φιλοσόφου, θα αναλάβει τις έρευνες. Τα ηθικά διλήμματα του ήρωα συγκρούονται με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Δύο ακόμα εγκλήματα θα συσκοτίσουν πρόσκαιρα την υπόθεση και, ταυτόχρονα, θα αναδείξουν ένα οδυνηρό παρελθόν που έχει τις ρίζες του στα χρόνια του Ολοκαυτώματος στην Ουγγαρία. Το "δάσος της πόλης" θα αποκαλύψει πρώτα την παραμυθένια, κι έπειτα τη σκοτεινή πλευρά του: η νουάρ διάσταση της πόλης.
Κάποια στοιχεία της υπόθεσης θα επανέλθουν χρόνια αργότερα στην επικαιρότητα, όταν όλα θα είναι μια μακρινή ανάμνηση.
Un souvenir, c' est l' image d' un reve...

Η μοίρα, το παρελθόν, η πόλη και η "femme fatale" υφαίνουν έναν ιστό, στον οποίο θα πιαστεί ο αφηγητής της ιστορίας. Η μοίρα ως αναπόδραστη δύναμη, το παρελθόν ως ιστορική υποθήκη, η πόλη σαν δάσος, η femme fatale ως αφορμή.

Μία νουβέλα, με δομικά και αφηγηματικά στοιχεία νουάρ, (άλλοτε ως νύξεις και άλλοτε ως αναφορές στο είδος), που εκτυλίσσεται στη Βουδαπέστη λίγο πριν την πτώση του Τείχους. Ταυτόχρονα, η περιγραφή μιας περιπλάνησης: στον λαβύρινθο της πόλης, της ιστορίας, των συναισθημάτων.