Εκεί που ο θεός απουσιάζει, η σιωπή θα σε πλημμυρίσει. Το κενό θα κάνει ακόμα πιο δύσκολη την συνέχεια. Θα πιάσεις τον βυθό σου. Τότε θα συνειδητοποιήσεις τις αντοχές σου. Θα πάρεις κουράγιο, μιας και δεν πρόκειται να πας πιο κάτω. Είναι το σημείο μηδέν, όπου θα αρχίσει να ανατέλλει η ελπίδα.

Και μετά έρχεται η ανάσταση, μιας κι αυτή δεν θα σε προδώσει ποτέ. Έρχεται με την ώρα της. Όταν παύσει η τρικυμία. Όταν γαληνεύσει η ψυχή σου, ώστε να μπορείς να την δεχθείς. Να γίνεις έτοιμος να φτάσεις στην ευχαριστία.

Σε αυτά τα προσωπικά βιώματα της δικής σου πάλης δεν υπάρχουν οδηγίες. Όποια συνταγή κι αν δοθεί θα αποτύχει. Ας εμπιστευτούμε τον εαυτό μας κι ας δώσουμε στον αγώνα μας την μοναδική μας χροιά. Αυτή που μυρίζει τον δικό μας παράδεισο.