Αντιμετωπίζουμε οι Έλληνες σήμερα, ως Έθνος/Κράτος, μια μακροπρόθεσμα σχεδιασμένη "νεοταξική" στρατηγική, με ποικίλες τακτικές κάμψεως των αντιτουρκικών "αντανακλαστικών" μας, προκειμένου να εξυπηρετούνται καλύτερα τα πλανηταρχικά συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και ειδικότερα του Αιγαίου πελάγους.

Αντανακλαστικών, όμως, που είναι αναγκαίο να διατηρούνται σε εγρήγορση, διότι βασίζονται αφ' ενός σε "πικρές" ιστορικές εμπειρίες του Λαού μας και αφ' ετέρου σε στοιχειώδες αίσθημα εθνικής αυτοσυντηρήσεως, εφ' όσον οι επεκτατικές "ορέξεις" των Τούρκων, εις βάρος του Ελλαδικού χώρου, ουδέποτε έπαψαν να προβάλλονται και μάλιστα με ιδιάζουσα θρασύτητα και προκλητικότητα.

Επιβάλλεται λοιπόν η διαχρονική έρευνα και η διαρκής ανάδειξη των ιστορικών και νεότερων στοιχείων που αποδεικνύουν και υπενθυμίζουν στους σύγχρονους Έλληνες την μακραίωνη, αθεράπευτη και επικίνδυνη, τόσο για τη χώρα μας όσο και για την Ευρωπαϊκή Ένωση, τουρκική "παθογενή" βαρβαρότητα.