Στη συγγραφή του μικρού αυτού πονήματος, ωθήθηκα από τη διαπίστωση ότι, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, σε μερικά χρόνια δε θα υπάρχει κανένα σταθερό σημείο που να θυμίζει τα τραγικά γεγονότα που διαδραματίσθηκαν στο χώρο του Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, αλλά και στον ευρύτερο χώρο της Πρωτευούσης, τον Δεκέμβριο του 1944. Η πολιτική της λήθης που επεβλήθη, μετά από πίεση του ΚΚΕ, με πρόσχημα την μη αναμόχλευση των πολιτικών παθών και την αποκατάσταση ομαλού πολιτικού βίου, ειδικότερα δε για να κατευνασθεί το ΚΚΕ και να ενταχθεί στην δημοκρατική έννομη τάξη, είχε ως επακόλουθο, την κατάργηση των επετείων και την απαγόρευση ανεγέρσεως μνημείων προς τιμή εκείνων οι οποίοι το Δεκέμβριο του 1944, με τη θυσία τους και το αίμα τους, διέσωσαν την δημοκρατία και την υπόσταση του Ελληνικού Κράτους, από την κομμουνιστική επιβουλή.

Επομένως η ανάδειξη του Ι. Ν. του Αγίου Γεωργίου, του Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, αποκτά ιδιαίτερη ιστορική σημασία, αφού η ίδρυσή του οφείλεται σε αυτά τα γεγονότα και απετέλεσε πρωτοβουλία των μαχητών που επέζησαν στη μάχη του Μακρυγιάννη.

Ο Ι. Ν. του Αγίου Γεωργίου, μετά τον εξωραϊσμό του και την εσωτερική αγιογράφηση και διακόσμηση με ιερές παραστάσεις, που έγιναν με την σημαντική συμβολή της Ομοσπονδίας Αποστράτων Αξιωματικών των Σωμάτων Ασφαλείας, σε συνεργασία με τον Εφημέριο του Ναού, αποτελεί, ευπρεπή τόπο προσκυνήματος και θρησκευτικής λατρείας των κατοίκων της περιοχής. Παράλληλα όμως, λόγω των ιστορικών γεγονότων που διαδραματίσθηκαν στο χώρο αυτό, έχει αναδεχθεί, ιστορικό μνημείο, και βωμός θυσίας για την δημοκρατία και την ελευθερία.

Σε αυτό τον χώρο όπου, το όραμα και η οπτασία του Στρατηλάτη Αγίου Γεωργίου, ενεθάρρυνε τους μαχητές του Μακρυγιάννη και κραταίωνε την πίστη τους για την τελική νίκη, θα συνεχισθεί η τέλεση των ετησίων μνημοσύνων, στην επέτειο της μάχης των Αθηνών, θα τιμάται η αιωνία μνήμη όσων έλαβαν μέρος στον τιτάνιο αυτό αγώνα και θα εκφράζεται η ευγνωμοσύνη των Ελλήνων για την μεγάλη τους προσφορά στη δημοκρατία, την ελευθερία και την σωτηρία της πατρίδος.

Η προσδοκία μου είναι, με σημείο αναφοράς τον Ι.Ν. του Αγίου Γεωργίου, ο αναγνώστης να έχει την δυνατότητα να ενημερωθεί, για τις συνθήκες και το γενικότερο πολιτικό κλίμα που επικρατούσε την περίοδο της κατοχής και μετέπειτα, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό, συνεπεία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τα οποία οδήγησαν στα γεγονότα που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα την δεκαετία του 1940 και συνεχίσθηκαν με άλλες μορφές για πολλές δεκαετίες.

Με την παράθεση στοιχείων, επιχειρήθηκε η απόδοση των ευθυνών για τα γεγονότα του Δεκεμβρίου 1944, σε αυτούς που πράγματι τις έχουν, και στο βαθμό που τους αναλογεί. Η προσπάθεια που καταβάλλεται από την αριστερή προπαγάνδα, να απαλλάξει από τις ευθύνες του το ΚΚΕ και να τις επιρρίψου στους άλλους, πρέπει να αξιολογηθεί και να εκτιμηθεί, με βάση τη φύση, τις επιδιώξεις και την στρατηγική και τακτική που εφήρμοσε το ΚΚΕ. Είναι καιρός η Ελληνική κοινωνία, να απαλλαγεί από την ιδεολογική τρομοκρατία της αριστεράς και η διακίνηση των ιδεών να γίνεται ελευθέρως και ακωλύτως σε όλους τους χώρους και σε όλα τα επίπεδα χωρίς το φόβο των συνεπειών που υπαγορεύονται και προβάλλονται από τους τραμπούκους της αριστεράς υποκουλτούρας.

Πιστεύω ότι κατέβαλα προσπάθεια να αναδείξω και να φωτίσω τα γεγονότα, με καλή πίστη και αντικειμενική διάθεση.

Νίκος Ι. Κουτρουμπής