Οι συνεργάτες, οι φίλοι, οι μουσικοί πάντα σε μια συνάντηση στο διάλειμμα μιας πρόβας, ανάμεσα σε μια ηχογράφηση ή πριν από μια συναυλία, και σχεδόν με μια συγκινητική εκνευριστική μανία, συνηθίζουν να παίζουν μουσική που τους αρέσει. Τραγούδια, αυτοσχεδιασμούς, διασκευές, ή κάτι που οι ίδιοι έχουν συνθέσει. Αυτές τις προσωπικές στιγμές του καθενός που μπορεί να είναι και η βαθύτερη τους επιθυμία και που τα τελευταία χρόνια επίμονα κρυφακούω και παρασύρομαι κι εκμυστηρεύομαι κι εγώ, σκέφτηκα να συγκεντρώσω στο Ημερολόγιο. Το Ημερολόγιο θα ήθελα να θεωρηθεί όχι σαν μια ηχογράφηση μoυσικής ενός δίσκου αλλά σχεδόν σαν μια υποκλοπή αισθημάτων των φίλων μου. Αν κρατούσα σημειώσεις για ένα ημερολόγιο ηχητικό, αυτές θα κρατούσα".
Νίκος Ξυδάκης, απ' το 72σέλιδο βιβλιαράκι που συνοδεύει το CD.

Το αποτέλεσμα είναι απρόσμενο και πολυσυλλεκτικό: 27 μουσικά ακούσματα - οργανικές συνθέσεις, απαγγελίες ποιημάτων, τραγούδια και διασκευές-, συχνά και με τη συμβολή νέων δημιουργών και, μαζί, ένα βιβλίο με πρωτότυπα αλλά και μεταφρασμένα ποιήματα και διηγήματα, κάποια απ' τα οποία δημοσιεύονται για πρώτη φορά, πλαισιωμένα με φωτογραφίες, σχέδια και έργα ζωγράφων φίλων του συνθέτη.
Το "Ημερολόγιο Τρίτο", στα ίχνη εκείνου του πρώτου Ημερολογίου του 1995 και του δεύτερου Ημερολογίου το 2005, παραμένει ένα χειροτέχνημα με τη μορφή ενός μουσικού και λογοτεχνικού ημερολογίου. Και οι στιγμές του ακριβές, πιθανά στιγμιότυπα απ' τα παρασκήνια μουσικών παραστάσεων του Ν. Ξυδάκη ή και σκηνές από ταινία.
Ένα μουσικό ντοκιμαντέρ γεμάτο ανάσες και σιωπές καλλιτεχνών και συνθέσεις δεξιοτεχνικές.