"Ο άλλος άνεμος έρχεται από το φανταστικό αρχιπέλαγος, που παιδιά σαν ήμασταν, χτίσαμε την μυθολογία του και το ταξιδέψαμε. Ή μάλλον αυτό μας κάλεσε και μας ταξίδεψε, αλλά μεγαλώνοντας εμείς σταματήσαμε πια να το πιστεύουμε. Κι όμως ο άνεμος του δεν σταμάτησε ποτέ να πνέει ελεύθερα μέσα μας, είναι εκείνο το ανάλαφρο αεράκι που αισθανόμαστε που και που ν’ αναστατώνει τη λογική μας και να μας απελευθερώνει από τις ψευδαισθήσεις της καθημερινότητας. Έρχεται από τόσο μακριά, που στην πνοή του ακούγεται ακόμα η γλώσσα του πρώτου ανθρώπου, η γλώσσα των μάγων, η αρχαία γλώσσα της δημιουργίας. Ας αφουγκραστούμε μες στη ζωγραφική τον ψίθυρο του, που ονοματίζει μυστικά τα πράγματα και τα αναζητά μες στη βαθιά κι αρχέγονη οντότητα τους».