Το μυθιστόρημα, βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, καταγράφει μια ιστορία έρωτα, πολέμου και κρατικής βίας. Ένας ακαδημαϊκός, απογοητευμένος από την εμπορευματοποίηση της σύγχρονης παιδείας, παραιτείται από τη θέση του και ταξιδεύει στα νησιά Γκαλαπάγκος, όπου συναντάει τη Χιλιανή βιολόγο Σελέστε. Μαζί καταλήγουν στο Οριέντε όπου αναμειγνύονται στον αγώνα των ιθαγενών κατά των εταιρειών πετρελαίου που καταστρέφουν το τροπικό δάσος της Αμαζονίας. Μέσα από την κινηματογραφική οπτική και ματιές στη σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας και του Οριέντε, ο αναγνώστης βυθίζεται στο δράμα του ανθρώπου και της φύσης, στις λαμπρές και τραγικές όψεις του.

"Μου λένε ότι δεν είμαι πρακτικός άνθρωπος, ότι δεν παίρνω τη ζωή μου στα σοβαρά, γι’ αυτό λέω ιστορίες. Πόσες φορές η ζωή μου δεν είναι ένα τέλμα από μνήμη, επιθυμίες, ενοχές; Λέω ιστορίες ακριβώς επειδή είμαι πρακτικός άνθρωπος. Πώς αλλιώς να συμβιβάσω τις αντιφάσεις μου; Λίγη παραπάνω ιδεολογία, λίγη παραπάνω πραγματικότητα και βυθίζομαι στα φαράγγια και στις στενωπούς του λόγου".