"Αν καθένας ξεκινούσε με εμπιστοσύνη και όχι με την έλλειψη της, η μορφή όλου του κόσμου θα ήταν διαφορετική.
Αν κανείς δεν φοβόταν μην τον ληστέψουν, θα υπήρχε ληστεία;
Αν κανείς δεν ανησυχούσε ότι δεν θα πληρωθεί, θα υπήρχε χρέος; Αν δεν υπήρχε αίσθηση της έλλειψης, θα υπήρχε το φαινόμενο της έλλειψης; Μήπως ο ληστής και το θύμα έχουν την ίδια δόνηση; Μήπως φωνάζει κάποιος που έχει ασφαλίσει την εξώπορτα του με δέκα κλειδαριές τον ληστή στην πόρτα του; Μήπως όταν ο ληστής ληστεύει, απαντά σε ένα αίτημα;
Μήπως αυτοί που αξιώνουν εξόφληση οφειλών προσελκύουν εκείνους που δεν πληρώνουν;
Αν δεν υπάρχουν τυχαία περιστατικά και συμπτώσεις, πώς λειτουργεί ο κόσμος; Μήπως τα Ανθρώπινα Πλάσματα έλκουν γεγονότα και ανθρώπους; Μήπως τα πάντα είναι μια αλληλεπίδραση; Φυσικά συμβαίνουν τόσα πολλά στον κόσμο που δεν υπάρχει εύκολη και ικανοποιητική απάντηση. Συμβαίνουν τα μη αναμενόμενα. Προκύπτουν πράγματα που δεν μας αξίζουν. Αθώοι υποφέρουν.
Όμως την ίδια στιγμή, όταν κάτι θίγει μια χορδή μέσα σου, θίγει μια χορδή. Όταν κάτι σε προσεγγίζει με λανθασμένο τρόπο, ίσως αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει ήδη μέσα σου η αντίστοιχη δόνηση.