[Δείγμα γραφής:]

ΚΟΥΡΣΑΡΟΣ

Παίζεις τον έρωτα κρυφά,
σαν νύχτα μες στη νύχτα,
σου παίρνουν τ΄ άστρα τα φιλιά
και στα ανθίσματά σου
υγρά ευωδιάζουν νούφαρα.
Μες στη σιωπή ακροπατώ
να κλέψω το φιλί σου,
ν' αγγίξω τα λουλούδια σου,
που με μεθούν και η μέθη,
που 'χει σαλέψει μου το νου
και η απροθυμιά μου,
να σβήσουν μες στη θάλασσα
του εβένινου κορμιού σου.
Είσαι νεράιδα, μάγισσα,
γοργόνα είσαι πλανεύτρα,
μα εγώ κουρσάρος θα γενώ,
κλέφτης και θα σε κλέψω,
να σ΄έχω στο κουρσάρικο
πρωτοβασίλισσά μου.


ΞΕΧΕΙΛΙΖΕΙΣ

Ανήμπορες οι λέξεις
για τις ακριβές μυρωδιές σου.
Ποια βιολέτα, ποια βανίλια,
ποια βερβένα;
Ξεχειλίζεις από αρώματα.
Πώς να σε οσφρανθώ
και να συλλέξω τα φιλιά
του πι' όμορφου άνεμου;
Πώς, στους μυστικούς σου κήπους
ως θα είμαι,
να μη σαλέψει μου ο νους;