Μικρές ιστορίες που μοιάζουν να βγήκαν απ' τις οθόνες τού σινεμά, με τον ίδιο τρόπο που μερικές ταινίες μοιάζουν σαν αληθινές ιστορίες... κι άλλες που είναι σαν να τις ξεκόλλησε κάποιος απ' τη δική μας ζωή ή τις ζωές των άλλων.
Άλλες πάλι όχι.
Κι η περιπέτεια αρχίζει: πώς η αλήθεια μπερδεύεται με τη φαντασία, πώς μερικές φορές νομίζεις πως μια ιστορία είναι ψεύτικη, ένα τέχνασμα, ενώ είναι εντελώς αληθινή. Άλλοτε, πώς μια ιστορία ξένης ζωής μπορεί να 'ναι τόσο απίστευτη που αναρωτιέσαι αν ο άλλος την έζησε όντως ή απλώς την φαντάστηκε. Αν την φαντάστηκε για να 'ναι αληθοφανής ή για να πει κάτι συγκεκριμένο. Μια ιστορία είναι "καλή" όταν ο αναγνώστης τη βρίσκει γοητευτική -όταν παρασύρεται διαβάζοντάς την και ταξιδεύει χωρίς να κουνήσει απ' τον τόπο του. Αλλά ούτε καν αυτό έχει σημασία, γιατί στην τελική ευθεία δεν κερδίζει η ιστορία που είναι αληθοφανής, ούτε αυτή που σε ταξιδεύει, παρά εκείνη που έχει ψυχή.