Στον Σκοτ Φιτζέραλντ, όπως σε κάθε μεγαλοφυή συγγραφέα, υπήρχε κάτι το προφητικό. Έδωσε ένα όνομα σε μια εποχή -την εποχή της τζαζ- που την έζησε ολόκληρη και την είδε να γίνεται παρανάλωμα του εαυτού της. Όπως έγραψαν και μετά το θάνατό του: "Ήταν καλύτερος απ' όσο ο ίδιος γνώριζε γιατί, στην πραγματικότητα, και με την κυριολεκτική σημασία του όρου, επινόησε μια "γενιά"... Θα μπορούσε να την έχει ερμηνεύσει, και μάλιστα καθοδηγήσει, καθώς οι άνθρωποι της γενιάς αυτής είδαν να απειλείται με καταστροφή μια διαφορετική και ευγενέστερη ελευθερία". Η "Χαμένη δεκαετία" ανήκει στα κείμενά του που θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε αυτοβιογραφικά.