Η χρήση της βόμβας μολότοφ, η οποία είναι ιδιαίτερα προσφιλές "όπλο", λόγω των πλεονεκτημάτων της και για τον λόγο αυτό είναι σε μόνιμη βάση ενταγμένο στην πολεμική πρακτική κι εγκληματική δραστηριότητα του αντάρτικου πόλης, στα χέρια ομάδων κυρίως του αντιεξουσιαστικού χώρου, αλλά και άλλων ομάδων με παραβατική συμπεριφορά, όπως είναι οι χούλιγκαν, βανδαλιστές, αποτελεί επίκαιρο παγκοσμίως τα τελευταία έτη φαινόμενο και ταυτόχρονα παρουσιάζει ιδιαίτερο νομικό ενδιαφέρον.

Ο χαρακτηρισμός της, ως εκρηκτικού ή εμπρηστικού μηχανισμού, παράγει και ανάλογες έννομες συνέπειες στο χώρο του (ουσιαστικού) ποινικού δικαίου. Ο νομοθέτης στο ποινικό μας σύστημα δεν έχει μέχρι σήμερα προσδιορίσει το εννοιολογικό περιεχόμενο του όρου "εμπρηστικός μηχανισμός" και κατά συνέπεια και του όρου "βόμβα μολότοφ", αντίθετα από ότι συμβαίνει στην ποινική νομοθεσία πολλών άλλων κρατών.

Το ανωτέρω νομοθετικό κενό που υφίσταται σχετικά με τους συγκεκριμένους όρους, ασφαλώς και έχει καλυφθεί από τη νομολογία των ποινικών δικαστηρίων της ουσίας στη χώρα μας, πλην όμως κατά την προσωπική μου άποψη, έχει χαρακτηριστεί εσφαλμένως, ως εκρηκτικός μηχανισμός. Και τούτο γιατί ο εν λόγω χαρακτηρισμός δεν συνάδει με την επιστημονική του όρου προσέγγιση, όπως με επιχειρήματα και στοιχεία το αποδεικνύει ο συγγραφέας στο πόνημα αυτό.