Το βιβλίο διερευνά την εξέλιξη της τιμής του συναλλάγματος και τη νομισματική πολιτική που ασκήθηκε την περίοδο 1843-1879. Η χρονική αφετηρία της έρευνας σημαδεύεται από την παραχώρηση του εκδοτικού προνομίου στην Εθνική Τράπεζα. Στα χρόνια που ακολουθούν, το τραπεζογραμμάτιο δεν θα συμπληρώσει απλώς την προγενέστερη οθωνική αργυρή δραχμή, αλλά θα αποτελέσει το κύριο ελληνικό μέσο διενέργειας συναλλαγών, διατηρώντας παράλληλα, μέχρι το 1877, και με δύο σύντομες διακοπές, τη μετατρεψιμότητα του σε μεταλλικό.