Ο Μπερνάρ Ρόζενταλ είναι φοιτητής της Εκόλ Νορμάλ και ανήκει στην υψηλή εβραϊκή αστική τάξη. Οι προβληματισμοί του στρέφονται στον Σπινόζα, τον Μαρξ και τον Λένιν, πράγμα που ανάμεσα στα 1920 και τα 1930 δεν συναντιέται εύκολα στην πανεπιστημιακή "ελίτ". Δεσποτικός, γοητευτικός, για να προωθήσει -όπως πιστεύει- την επανάσταση, παρασύρει τους συντρόφους του, τον διορατικό Λαφόργκ, τον ανήσυχο Πλουβινάζ, τον ντροπαλό Σιμόν σε μια συνωμοσία που την παρουσιάζει σαν αποφασιστικής σημασίας επαναστατική πράξη. Πρόκειται να συμφιλιώσουν το όνειρο με την πράξη, να κλέψουν και να δώσουν στο κομμουνιστικό κόμμα ένα στρατιωτικό σχέδιο, που δεν τους ζήτησε. Για τους νεαρούς αστούς που θέλουν να φαίνονται έξυπνα κυνικοί, αλλά που διατηρούν μέσα τους γερή δόση αφέλειας, είναι κάτι περισσότερο από μια αποτυχημένη συνωμοσία. Τον ίδιο καιρό ο Ρόζενταλ παίρνει μαθήματα αγάπης, πέφτοντας σ' έναν έρωτα που είναι ταυτόχρονα και πρόκληση. Η αυλαία θα κλείσει μ' ένα θάνατο, μια σύλληψη, μια προδοσία.