Στον αρκτικό κύκλο, βρίσκεται το φρούριο του Ζιγκάνσκ, ένας οδικός κόμβος, χτισμένος στο κέντρο μιας κατεστραμμένης περιοχής. Είχε δοθεί η υπόσχεση για ένα Χρυσό Αύριο στη Σιβηρία, χάρη στην αναθέρμανση του πλανήτη. Αντί γι' αυτό όμως καταβαραθρώθηκε σε μια εποχή με παγετώνες, μια μογγολική επιδρομή και μια εθνικιστική επανάσταση. Με το φορτίο των όπλων ο Τζίπσυ κατευθύνεται προς το Ζιγκάνσκ. Χιλιάδες απογοητευμένοι πρόσφυγες, περιμένουν τη βοήθεια που ποτέ δεν φθάνει: ούτε ο ΟΗΕ, ούτε οι πολυεθνικές, που είναι υπεύθυνες για τον παραπολικό τρι-ηπειρωτικό αυτοκινητόδρομο, δεν δείχνουν να μπορούν να αντιδράσουν. Απομένει μόνο το φορτηγό που εφορμά στην τούντρα, κάνοντας σλάλομ ανάμεσα στις φωτιές της Σιβηρίας... "Θα μπορέσετε να ζήσετε ενδιαφέροντες καιρούς!" όπως θα έλεγε και ο παλιός κινέζικος αφορισμός...