Όταν του ανατέθηκε να µελετήσει τα µεσαιωνικά κάστρα της Πελοποννήσου, ο νεαρός απόφοιτος του Πανεπιστηµίου Χάρβαρντ, Κέβιν 'Αντριους, βρέθηκε να ταξιδεύει στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του 1940, µέσα στο χάος ενός αιµατηρού εµφυλίου πολέµου. Όµως το εξαιρετικό βιβλίο του δεν έχει θέµα ούτε τα κάστρα ούτε την πολιτική: είναι ένα συναρπαστικό οδοιπορικό στην Ελλάδα του Εµφυλίου, που διαβάζεται σαν µυθιστόρηµα και δίνει πιθανώς την πρώτη, αλλά οπωσδήποτε την πιο παραστατική, αφτιασίδωτη και αξέχαστη εικόνα της ζωής στην Ελλάδα κατά τα σκληρά αυτά χρόνια.

Μέσα στις δύσκολες συνθήκες, ο 'Αντριους κατάφερε παρ’ όλα αυτά να κερδίσει την εµπιστοσύνη ανθρώπων προσκείµενων και στις δύο πλευρές. Με το να γίνει πνευµατικός αδελφός µιας φατρίας βοσκών, ή ακούγοντας την τροµακτική ιστορία του παπα-Σταύρου, του ιερέα του χωριού, ή µέσα από την απίθανη φιλία του µε τον γοητευτικό και βίαιο Κωσταντή, γνώρισε όλη τη ζεστασιά, την ευαισθησία, την παραφορά αλλά και τη σκληρότητα του ελληνικού λαού, τον οποίο ζωντανεύει συναρπαστικά µε τη γραφίδα του στο βιβλίο αυτό.