Όπως ο υπολογιστής προγραμματίζεται ώστε να μπορεί να εκτελεί τις εργασίες για τις οποίες προορίζεται, έτσι και οι πρώτες παιδικές εμπειρίες, θα μπορούσαμε να πούμε - τηρουμένων των αναλογιών, "προγραμματίζουν" το παιδί ούτως ώστε στην ενήλικη ζωή του να επιλέγει και ν' αποφασίζει μ' έναν τρόπο που για το ίδιο είναι αρκετά αυτονόητος. Γι' αυτό και πολλές φορές αντιλαμβανόμαστε ότι η λογική μας αδυνατεί να ελέγξει αντιδράσεις, συνήθειες και επιλογές.

Αυτή είναι η ιδέα του συγγραφέα του βιβλίου, ο οποίος, ψυχίατρος με μεγάλη κλινική και εκπαιδευτική εμπειρία, επιχειρεί έναν τέτοιον παραλληλισμό της ψυχικής νόσου με ένα εγκατεστημένο πρόγραμμα, προκειμένου να ερμηνεύσει τη δομή και τους μηχανισμούς που κρύβονται πίσω από τη σχιζοφρένεια, τη διπολική διαταραχή, το άγχος, τον ιδεοψυχαναγκασμό και την ψυχογενή ανορεξία.

Ο συγγραφέας ονομάζει τον τρόπο προσέγγισης των ασθενών του "προκλητική ψυχοθεραπεία", καθώς αποπειράται να αποδείξει στους ασθενείς ότι οι πρώιμες εμπειρίες και προσλήψεις τούς οδήγησαν σε λανθασμένα συμπεράσματα γύρω από τον εαυτό τους και τον κόσμο. Η προσπάθεια εγκατάλειψης των μαθημένων συμπεριφορών προκαλεί ένα είδος βίαιου σοκ, κι έτσι απαιτείται μία -τρόπον τινά- υπαρξιακή απειλή προκειμένου να καταφέρει κανείς να αποκαλύψει και να αναδιαμορφώσει το αρχικό του "πρόγραμμα".

Πρόκειται για ένα βιβλίο που με πρωτότυπο και ευχάριστο τρόπο εισάγει τους ειδικούς -αλλά και κάθε έναν που ενδιαφέρεται για την ψυχιατρική διαδικασία- στα πιο σοβαρά και δισεπίλυτα ψυχιατρικά νοσήματα, δίνοντας μια ενδιαφέρουσα ερμηνεία του τρόπου με τον οποίον λειτουργεί το ανθρώπινο μυαλό.