Ο νέος ποιητής Άγγελος Σλέμιλ, (ψευδώνυμο δόκιμου συγγραφέα πολλών μελετών) παρουσιάζει την ποίησή του μέσα από αυτή τη συλλογή. Μια ποίηση που η Ιστορία, ο Έρωτας, ο Φίλος, η Γνώση πρωταγωνιστούν.
Ενδεικτικά:

ΒΕΡΟΛΙΝΟ (Άσκηση προσωπικής μυθολογίας)

Στις όχθες του ποταμού Spree
Στην πόλη με τις κόκκινες εκκλησίες
κάθισα και έκλαψα.

Για τον μετανάστη πατέρα μου που νικήθηκε απ' τη νοσταλγία του
Για τη μάνα μου που ψυχορραγεί
Για τη Νικαρέτη, τη Σιληνίδα, τον Ήδυλο
Για τους πεσμένους θεούς
Για τη Μαργαρίτα και τη Σουλαμίτιδα
Για σένα την ξυπόλυτη τσιγγάνα με το δρεπάνι, τη λήκυθο και τον σκύλο
Για τα σπασμένα μου φτερά και το παιδικό μου ανεμόπτερο
Για τον Rilke και τους αγγέλους του
Για τους προπάτορες Celan και Benjamin
Για την ελευθερία που δραπετεύει
Για την ομορφιά που δεν θα σώσει τον κόσμο
Για την Ute Lemper που δεν είναι αθάνατη
Για τη μνήμη που κακοφόρμισε
Για τον άδικο θάνατο
Για την προσευχή που δεν εισακούστηκε
Για όλους τους ηττημένους
Για όλους τους απεγνωσμένους
Αλλά και για τους κατά φαντασίαν νικητές.

Ελπίζω μόνο στη βούληση του Καλού που πάντα επιστρέφει
Έχω εμπιστοσύνη στο σωτήριο σκοτάδι.