"Το αντικείμενο του χιούμορ, μολονότι συναρπαστικό και ιστορικά σημαντικό παραμένει παραγνωρισμένο από τους ιστορικούς -ενώ άλλοι συγγραφείς που έχουν γράψει γι' αυτό, συμπεριλαμβανομένων του Φρόιντ και του Μπεργκσόν, το έχουν επεξεργαστεί με έναν εμφανώς μη ιστορικό και ανεπαρκή τρόπο. Το καινούργιο αυτό έργο είναι μια εξαίρεση και ως εκ τούτου πολύ δημιουργικό. Σαφές, ευκολονόητο, διαφωτιστικό, το βιβλίο αυτό επιλέγει ένα σημαντικό θέμα, καταπιάνεται μ' αυτό άμεσα, σε θεωρητικό και εμπειρικό επίπεδο, και φθάνει σε πρωτότυπες ιδέες. Επιπλέον, συχνά είναι διασκεδαστικό- ακόμη και μερικά από τα παλιά ανέκδοτα είναι θαυμάσια!"
(Roy Ponter, The Wellcome Institute for the History of Medicine).
To χιούμορ είναι χωρίς αμφιβολία ένα ζωτικό στοιχείο της ανθρώπινης υπόστασης, σπάνια όμως υπήρξε αντικείμενο σοβαρής ιστορικής έρευνας. Μια πιο προσεκτική ματιά όμως σε αστεία και σε άλλα κωμικά φαινόμενα μας αποκαλύπτει ότι η φύση του χιούμορ αλλάζει από τη μια χρονική περίοδο στην άλλη και ότι οι αλλαγές αυτές μπορούν να μας παράσχουν σημαντικές γνώσεις για τις κοινωνικές και πολιτιστικές εξελίξεις του παρελθόντος.
Το σημαντικό και εξαιρετικά πρωτότυπο αυτό βιβλίο ρίχνεται στην εξερεύνηση της terra incognita του χιούμορ διαμέσου των αιώνων - από τους αστεϊσμούς και το χιούμορ επί θεατρικής σκηνής στην Ελλάδα και τη Ρώμη μέχρι τα βιβλία αστείων της πρώιμης σύγχρονης Ευρώπης, από τις φάρσες στην Ιταλία της Αναγέννησης μέχρι την κωμική ζωγραφική του Ολλανδικού Χρυσού Αιώνα, από την αντίληψη του Bakthin περί γέλιου έως τις αστείες σχέσεις των ανθρωπολόγων.
Οι καινοτόμες αυτές εκτιμήσεις μετακινούν το χιούμορ στο κέντρο της κοινωνικής και πολιτιστικής ιστορίας και ρίχνουν ένα αναπάντεχο φως πάνω στη ζωή και στα έθιμα διαμέσου των αιώνων.