Χιλιάδες χρόνια πριν από τα πρώτα γραπτά κείμενα, οι άνθρωποι στρέφονταν προς το νυχτερινό
ουρανό για να εξηγήσουν την ύπαρξή τους και τη θέση τους σ' αυτόν. Τα συμπεράσματα όπου
κατέληξαν ενσωματώνονται στους Μύθους της Δημιουργίας.

Αντίθετα με τη λαϊκή άποψη ότι οι άνθρωποι επινόησαν τους μύθους για να εξηγήσουν την
καταγωγή του σύμπαντος, ο Πιτ Στιούαρτ, έπειτα από εκτεταμένη έρευνα των πηγών, δείχνει
ότι οι μύθοι σχεδιάστηκαν για να προσδώσουν αρμονία και τάξη στη ζωή, αντανακλώντας τις
σταθερές ουράνιες δομές στο κοινωνικό περιβάλλον.

Οι μύθοι καταγράφουν επίσης την ανακάλυψη μιας καταστροφικής παραφωνίας στην αρχαία
αρμονία - μια παραφωνία που οι μυθοπλάστες ξεπέρασαν επινοώντας μια τιτάνια αρχιτεκτονική,
όπου η ανεξάρτητη ψυχή έπαιζε το δικό της ρόλο στην εξέλιξη. Σήμερα, η επιστήμη θέτει μια
παρόμοια πρόκληση. Ο Στιούαρτ εξερευνά το πώς μπορούμε να εξασφαλίσουμε μια νέα "αρχιτεκτονική του πνεύματος" και πώς η αρχαία αίσθηση ύπαρξης στον κόσμο μπορεί να οικοδομηθεί και πάλι.